Asal Usul Jeung Sejarah 

Ngaran Pabangbon teh teu sambarang ngaran, ieu ngaran lembur ngandung arti jeung sejarah anu panjang. Urang ulik geura yeuh, kalimah Pabangbon teh asal kata tina Pabambuan anu artina bambu atanapi awi anu loba, memang oge lembur Pabangbon teh di kurilingan ku rungkun awi anu teu aya tungtungna, ti bates belah kaler nepi ka wetan terus ka kidul sapapanjangna teh rungkun awi, rupa-rupa awi hirup di lembur ieu, ngan duka saha anu ngamimitian melak ieu awi, dugi ka kiwari oge teu aya nu terangen, boh 

kitu deui saha anu ngamimitian mere ngaran ieu lembur jadi lembur Pabangbon dugi ka kiwari teu aya nu terangen. Rupi-rupi awi ngandung loba mangpaat, baheula mah ngawangun imah oge ngagunakeun awi ti mimiti bilik kanggo dinding, ereng kanggo hateup dugika tepas jeung tihang imah sadayana nganggo awi. kitu deui jamban di susukan di damelna teh tina awi. Peralatan rumah tangga ti mimiti korsi, aseupan, boboko, hihid nepi ka bale keur sare jeung kekedengan baheula mah sadayana di damel tina awi, Kiwari mah awi teh sok dituaran kanggo ngadamel langlayangan, ku kituna di lembur Pabangbon seeur pisan tukang ngadamelan arpu atawa rangka langlayangan, salian ti eta lembur cikodok girang jeung lembur bendungan anu katelah sentra produksi langlayangan keur wilayah Jabodetabek ngalaan awi na ti lembur Pabangbon, mangtaun taun eta awi di tuaran tapi dugi ka kiwari eta awi teu daeken seep malahmah mingkin ngalobaan, bari jeung teu pernah di pupuk komo aya anu miara mah, sajadi jadina ku sorangan wae.

 Ari Sajarah ieu lembur, dugi ka kiwari teu aya data otentik anu ngabuktikeun iraha ngamimitianna ieu lembur, ngan ari ceuk beja mah ieu lembur geus aya ti sateucana Bangsa Belanda datang ngajajah ka ieu Negeri, diperkirakeun ieu lembur geus aya ti jaman Karajaan Pajajaran samasa kakuasaan Prabu Siliwangi tepat na mah akhir masa Kajayaan Karajaan Pajajaran sateuacan dongkapna Agama Islam, kenging wartos mah, basa pengikut Prabu Siliwangi anu eleh perang ngalawan Karajaan Demak, lalumpatan nyumput ka ieu lembur anu baheulana masih mangrupa leuweung   

geledegan, aya meureun kira-kira 10 urangan mah, salah sahijina anu kasebat nyaeta Mbah Gintung, anjeuna ngadamel wahangan anu maksadna supaya musuh tue bisa meuntas ka ieu lembur, dugi kakiwari disebatna oge susukan cigintung, eta susukan dina usum halodo panjang oge teu pernah saat caina, dina kaayaan cuaca naon wae eta susukan aya wae caian, kiwari mah bisa nyaian sawah jeung kulah ka urang lembur. Salian eta cikal bakal masyarakat Pabangbon teh nyaeta Ma Munah, Nini Omay jeung abah Conom. Duka kumaha ngamimitianna aya salah sahiji pendapat anu nyebatkeun yen dilembur Pabangbon mah imah jeung suhunan teu menang leuwih jeung teu menang kurang ti opat puluh suhunan, dugi ka kiwari oge imah dilembur Pabangbon mah teu pernah leuwih atanapi kurang opat puluh suhunan, lamun aya imah anu anyar ngabangun teu lila sok aya warga anu ngalih ka lembur sejen tur imahna dibongkar, sabalikna lamun aya warga anu ngalih ka lembur sejen teu lila aya turunan urang pabangbon anu dongkap jeung nyicingan ieu lembur. Tah jaman baheula maranehna hirup tentrem di ieu lembur. Beh dieu Agama Islam asup ka ieu lembur, dugi ka aya pasantren ageung baheula na teh anu dipingpin ku abah Ja'i. 

Ngamimitian jaman Penjajahan Belanda, ieu lembur dipake panyumputan pajuang jeung tentara rahayat bangsa Indonesia, lamun aya tentara Belanda anu katewak terus sok dipiceun ka jungkrang palebah wetan, arwahna teh sok ngarasa tiiseun jeng sok kadenge keun sora enak...enak...enak, mangkana dugi kakiwari aya hiji cai susukan palebah wetan anu kasebut cienak-enak. Buktos nu sanes nyaeta aya saksi hirup anu ngaranna abah Otoh, anjeuna salahsahiji pajuang kemerdekaan di wilayah Caringin boh kitu deui istrina ema Sarimanah, anjeuna teh purah nyayagikeun kadaharan keur para pajuang jeung tentara Indonesia anu nyarumput di ieu lembur.

Kiwari anu nyicingan ieu lembur nyaeta turunan ti Ma Munah, Nini Omay ejeung abah Conom tea, leuwih kurang aya meureun kira-kira 120 urangan mah jeung barudak leutikna anu nempatan kira-kira opat puluh suhunan tea. Aya oge anu ngumbara ka lembur sejen, anu ngumbara mah rata-rata jaradi jelema sukses, jiga H. Didin putrana almarhum aki Halimi urang wetan anu ngumbara ka lembur Curugdeng-deng peuntas  kantos jadi kepala KUA disababaraha Kecamatan di Kabupaten Bogor, aya deui H. Chevi putrana almarhum bapak Supandi (Salah sahiji Pajuang Kemerdekaan) anu ayeuna ngagaduhan babaraha Perusahaan, atuh kabehdieukeun aya si Jimin aslina mah eta budak teh ngarana si Asep, nyaeta kitu ari di lembur mah sok ngaganti-ganti ngaran batur, ayeuna ceunah mah geus gawe di Kantor Pajak Jakarta, atuh si Herman anu ngumbara ka Ciomas ceunah mah geus jadi menejer. Barudak anu di lembur mah kitu wae digarawena teh lamun teu ka kebon paling oge ngojeg di Pasar Caringin.